Het kamertekort in Nederland is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de grootste problemen op de woningmarkt. Vooral jongeren, studenten, starters en alleenstaanden ondervinden dagelijks de gevolgen van een woningmarkt die nauwelijks meer ruimte biedt voor kamerbewoning. Niet alleen in bekende studentensteden zoals Amsterdam, Utrecht, Groningen, Rotterdam en Leiden, maar ook in kleinere steden zoals Zwolle, Delft, Nijmegen en Breda is het kamertekort voelbaar.
In deze blog duiken we in de oorzaken, gevolgen en mogelijke oplossingen van het kamertekort. Ook geven we een overzicht van de situatie in meerdere steden, van groot tot klein.
Kamertekort: een landelijk probleem
Volgens het Landelijk Actieplan Studentenhuisvesting en recente rapportages van het CBS en Kences is het kamertekort opgelopen tot ruim 27.000 kamers in 2025. De verwachting is dat dit aantal zonder grootschalige actie alleen maar verder oploopt. En het probleem treft niet alleen studenten. Ook jonge werkenden, mensen in scheiding of internationale werknemers zitten klem.
Waar een kamer vroeger relatief snel te vinden was via via, zijn de wachttijden nu vaak meer dan een jaar en liggen de huurprijzen voor een kamer in de grote steden tussen de €500 en €900 per maand.
Het kamertekort in vijf grote steden
1. Amsterdam
In Amsterdam is het kamertekort het meest schrijnend. De hoofdstad telt tienduizenden studenten en starters, maar er is nauwelijks plek. De schaarste drijft de prijzen op tot recordhoogten: een gemiddelde kamer kost er inmiddels €750–€900 per maand. Studenten slapen in hostels, verblijven tijdelijk in Airbnb’s of reizen dagelijks uren van buiten de stad.
2. Utrecht
Ook Utrecht wordt hard getroffen door het kamertekort. Door de centrale ligging en de grote onderwijsinstellingen is de stad razend populair onder jongeren. De wachttijd bij studentenhuisvesting SSH is vaak meer dan twee jaar. Kamerbewoning in bestaande panden is steeds vaker verboden vanwege kamerverhuurquota.
3. Groningen
In Groningen is ruim een kwart van de inwoners student. Toch is er een groot tekort aan onzelfstandige woonruimte. Vooral internationale studenten lijden onder het gebrek aan kamers. In de zomer van 2024 verbleven tientallen studenten tijdelijk in sporthallen of tenten. De gemeente probeert bij te bouwen, maar stuit op vertragingen.
4. Rotterdam
Rotterdam telt veel studenten én jonge werkenden. Voor beiden is het aanbod van kamers te beperkt. Vooral in populaire wijken zoals Kralingen, Delfshaven en het centrum is de vraag groter dan het aanbod. Het gevolg: veel studenten en starters trekken noodgedwongen naar Schiedam of Capelle aan den IJssel.
5. Eindhoven
De technologische groei van de regio zorgt in Eindhoven voor een toestroom van studenten, expats en young professionals. Toch is het kameraanbod nauwelijks meegegroeid. De gemiddelde huurprijs voor een studentenkamer is hier inmiddels opgelopen tot €600 per maand, terwijl er lange wachttijden zijn bij woningcorporaties.
Het kamertekort in vier kleinere steden
1. Delft
De aanwezigheid van de TU Delft trekt duizenden (internationale) studenten aan. Toch blijft het aantal beschikbare kamers ver achter. Het kamertekort zorgt ervoor dat studenten naar omliggende steden zoals Rijswijk of Den Haag uitwijken. In Delft zelf is het kamerverhuurbeleid streng, waardoor huisvesting door particulieren stokt.
2. Nijmegen
Ook in Nijmegen is het kamertekort een groeiend probleem. Met de Radboud Universiteit en de HAN is de studentenpopulatie flink gegroeid. Veel studenten moeten uitwijken naar Wijchen of zelfs naar Duitsland. De gemiddelde wachttijd voor een kamer ligt op 12 tot 18 maanden.
3. Zwolle
Zwolle groeit als studentenstad, mede dankzij Windesheim. Toch blijft het aantal kamers achter. Veel jongeren blijven daarom noodgedwongen thuiswonen of reizen dagelijks lange afstanden. Er zijn plannen voor extra studentencomplexen, maar realisatie duurt lang.
4. Breda
Ook Breda, met hogescholen als Avans en BUas, merkt de druk op de kamermarkt. Vooral het ontbreken van goedkopere kamers onder de €500 per maand vormt een groot probleem. Dit leidt tot ongewenste constructies zoals onderhuur en onverzekerde woonvormen.
Oorzaken van het kamertekort
1. Explosieve toename studenten en starters
Het aantal studenten in Nederland groeit. Ook jonge werkenden zoeken eerder woonruimte dan voorheen. Dit leidt tot concurrentie op de kamer- en studio-markt.
2. Beperkte nieuwbouw van kamers
Gemeenten kiezen vaker voor dure studio’s of appartementen, terwijl betaalbare kamers in studentenhuizen nauwelijks worden bijgebouwd.
3. Beperkingen op kamerverhuur
Steeds meer gemeenten stellen strengere regels in voor kamerbewoning. Denk aan vergunningseisen, maximale aantallen per wijk of zelfs verbod op nieuwe kamers in bepaalde buurten.
4. Internationale studenten
Zij hebben direct bij aankomst huisvesting nodig, waardoor de druk op de kamermarkt verder toeneemt – vooral in steden als Delft, Groningen en Eindhoven.
Gevolgen van het kamertekort
1. Studievertraging en uitval
Wie geen kamer vindt, kan de studie moeilijk starten of combineren met reistijd. Dit leidt tot vertraging of zelfs uitval.
2. Mentale stress en onzekerheid
Een onzekere woonsituatie zorgt voor psychologische druk. Studenten voelen zich ongewenst of raken geïsoleerd.
3. Oneerlijke kansen
Wie rijke ouders heeft of kan kopen, heeft sneller toegang tot woonruimte. Anderen worden uitgesloten of komen in onwettige huurconstructies terecht.
4. Misbruik en huisjesmelkers
Door de hoge vraag ontstaan situaties waarin jongeren te veel betalen of onveilige kamers huren zonder huurbescherming.
Oplossingen voor het kamertekort
1. Snelle bouw van tijdelijke kamers
Flexwoningen, modulaire bouw en containerwoningen kunnen tijdelijk soelaas bieden, mits ze op goede locaties geplaatst worden.
2. Meer campusontwikkeling
Grootschalige studentencomplexen met gedeelde voorzieningen kunnen veel druk van de ketel halen – en zijn relatief snel te realiseren.
3. Stimuleren van kamerverhuur
Gemeenten kunnen het aantrekkelijker maken voor particulieren om kamers te verhuren, bijvoorbeeld via hospitaregelingen of versoepelde vergunningen.
4. Regionale spreiding
Studenten kunnen ook goed wonen in omliggende gemeenten, mits OV en voorzieningen goed geregeld zijn. Denk aan verbindingen tussen Utrecht en Amersfoort, of tussen Nijmegen en Arnhem.
Wat kunnen kamerzoekers zelf doen?
Hoewel het aanbod beperkt is, zijn er mogelijkheden:
-
Schrijf je vroegtijdig in bij studentenhuisvesting (DUWO, SSH, ROOM, etc.)
-
Maak gebruik van platforms zoals woning-unie.eu
-
Zoek buiten de stad, zoals Amstelveen i.p.v. Amsterdam of Zeist i.p.v. Utrecht
-
Overweeg tijdelijke woonvormen, zoals antikraak of hospitaverhuur
-
Zoek samen met andere studenten of starters voor gedeelde woonruimte
De rol van de overheid
Het Rijk wil met het Nationaal Actieplan Studentenhuisvesting 60.000 nieuwe studentenwoningen bouwen tot 2030. Maar daarbinnen moet óók plaats zijn voor duizenden kamers.
Belangrijke maatregelen zijn:
-
Financiële ondersteuning voor bouwprojecten
-
Snellere vergunningsprocedures
-
Stimulering van kleine woonvormen
-
Wet betaalbare huurwoningen voor huurbescherming
Samenvattend
Het kamertekort in Nederland is een groeiend maatschappelijk probleem dat studenten, starters en jongeren in het algemeen raakt. In grote steden zoals Amsterdam, Utrecht, Groningen, Rotterdam en Eindhoven is de situatie schrijnend, maar ook kleinere steden zoals Delft, Nijmegen, Zwolle en Breda kampen met ernstige tekorten.
Zonder actie blijven jongeren vastzitten bij hun ouders, vertraagt hun ontwikkeling en raakt het onderwijsstelsel onder druk. Het is dan ook zaak dat gemeenten, corporaties, het Rijk en ontwikkelaars samen zorgen voor snel meer aanbod – van kamers tot tijdelijke woonvormen.
Iedere jongere verdient de kans op een veilige, betaalbare plek om te wonen. Het kamertekort mag geen barrière zijn voor persoonlijke groei.
