Quincy Promes is een naam die in de voetbalwereld niet onopgemerkt blijft. Met een achtergrond in Amsterdam-Zuidoost, een flitsende carrière in binnen- en buitenland én een inmiddels beladen juridische reputatie, is hij uitgegroeid tot een van de meest besproken Nederlandse voetballers van de afgelopen tien jaar. In dit uitgebreide portret duiken we in zijn levensverhaal, sportieve successen en de complexe realiteit van een topsporter die ook onderwerp is van zware strafzaken.
De jeugd van Quincy Promes: opgroeien in Amsterdam-Zuidoost
Promes werd geboren op 4 januari 1992 in de Bijlmer, een multiculturele wijk in Amsterdam die bekend staat om haar hechte gemeenschappen maar ook om de nodige maatschappelijke uitdagingen. Van jongs af aan had hij een passie voor voetbal. Hij begon bij amateurclub RKC en maakte vervolgens de overstap naar de jeugdopleiding van Ajax.
Zijn verblijf bij Ajax was echter van korte duur. Promes werd op jonge leeftijd weggestuurd vanwege gedragsproblemen – een beslissing die zijn toekomst drastisch had kunnen beïnvloeden. Toch gaf hij niet op. Via de jeugdopleiding van FC Twente kreeg hij een tweede kans. Daar zou hij zich ontwikkelen tot een veelbelovende speler met een scherpe dribbel en oog voor het doel.
Doorbraak bij FC Twente
Bij FC Twente maakte Quincy Promes zijn debuut in het seizoen 2012-2013. Hij viel op door zijn snelheid, creativiteit en directe speelstijl. In het daaropvolgende seizoen brak hij definitief door, met elf doelpunten en acht assists. Zijn prestaties trokken de aandacht van buitenlandse clubs.
Zijn Twentse jaren gelden als de springplank van zijn profcarrière. Promes werd gezien als een exponent van de nieuwe generatie Nederlandse aanvallers: technisch vaardig, meedogenloos voor de goal en mentaal sterk.
Het Russische avontuur: Spartak Moskou
In 2014 tekende Promes een contract bij Spartak Moskou – een opvallende keuze, gezien de meeste Nederlandse spelers destijds de voorkeur gaven aan West-Europese competities. Toch bleek Rusland een vruchtbare bodem.
Bij Spartak groeide hij uit tot topscorer, publiekslieveling én kampioen. Hij scoorde tientallen goals, werd meerdere keren uitgeroepen tot ‘Speler van het Jaar’ en hielp zijn club in 2017 aan de langverwachte Russische landstitel. Promes genoot van zijn status als vedette en omarmde het Russische leven, iets wat later opnieuw van belang zou blijken.
Sevilla en de Spaanse ervaring
Na vier succesvolle jaren in Moskou volgde in 2018 een overstap naar het Spaanse Sevilla FC. Zijn tijd daar was gemengd. Hoewel hij regelmatig in de basis stond, kon hij zijn niveau van Spartak niet volledig doortrekken. In La Liga lag het speltempo hoger, en de concurrentie op zijn positie was moordend.
Promes speelde één seizoen in Sevilla en maakte vervolgens in 2019 zijn rentree in Nederland – bij Ajax, de club die hem ooit liet gaan.
Terug naar Ajax: het tweede hoofdstuk
Bij Ajax kende Promes een vliegende start. Hij vond al snel zijn draai in het systeem van coach Erik ten Hag en vormde een gevaarlijk trio met Dusan Tadić en Hakim Ziyech. Hoogtepunt was zijn doelpunt tegen Chelsea in de Champions League, waarmee hij zichzelf op het Europese toneel opnieuw liet gelden.
In het seizoen 2019-2020 scoorde hij 12 Eredivisiegoals in 20 wedstrijden. De fans waren enthousiast, de clubleiding tevreden. Maar achter de schermen begonnen zich andere verhalen af te tekenen. Wat begon als een sportieve wederopstanding, zou uitmonden in een diepe val.
De juridische problemen beginnen
In december 2020 werd bekend dat Quincy Promes verdachte was in een strafzaak wegens zware mishandeling. Hij zou tijdens een familiefeest in Abcoude een neef met een mes hebben gestoken na een woordenwisseling. De beschuldigingen waren ernstig, en Promes werd korte tijd aangehouden. Het incident zou zich hebben afgespeeld maanden eerder, maar kwam pas later in de publiciteit.
Hoewel zijn advocaat alles ontkende, leidde het voorval tot een vertrouwensbreuk bij Ajax. In februari 2021 verliet Promes de club en keerde hij terug naar Spartak Moskou.
Veroordeling wegens mishandeling
In juni 2023 werd Promes veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf wegens het steken van zijn neef. De rechtbank oordeelde dat er voldoende bewijs was, ondanks het ontbreken van videomateriaal of getuigen die het moment zelf hadden gezien. De straf leidde tot grote verontwaardiging bij voetbalfans en opiniemakers, mede omdat Promes op dat moment gewoon actief was in Rusland.
Zijn advocaten gingen in hoger beroep, maar de veroordeling stond als een paal boven water. Voor het eerst werd het sportieve beeld van Promes overschaduwd door zijn daden buiten het veld.
Cocaïnehandel en een zwaarder delict
De zaak rond de mishandeling bleek echter slechts het begin. In juni 2024 kwam het nieuws naar buiten dat Promes was veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf wegens betrokkenheid bij cocaïnesmokkel. De rechtbank achtte bewezen dat hij een sleutelrol had gespeeld bij het importeren van ruim 1.300 kilo cocaïne via de haven van Antwerpen.
De feiten waren hard: telefoontaps, berichten via versleutelde chatapps en financiële transacties wezen allemaal in zijn richting. Promes, inmiddels wonend en voetballend in Rusland, was niet bij de uitspraak aanwezig en lijkt te schuilen achter het feit dat Rusland geen uitleveringsverdrag heeft met Nederland.
De juridische status van Promes is daarmee ronduit explosief: een actieve profvoetballer, tweevoudig veroordeeld tot gevangenisstraffen, die zich onttrekt aan zijn straf.
De gevolgen voor zijn carrière
Ondanks de veroordelingen speelt Quincy Promes gewoon door bij Spartak Moskou. De Russische club heeft publiekelijk nooit afstand genomen van zijn gedrag. Sterker nog: Promes wordt er nog steeds gezien als een sleutelspeler en publiekslieveling. Hij scoort, juicht en wordt gevierd – alsof er niets aan de hand is.
In Nederland ligt dat anders. Zijn interlandcarrière ligt stil. De KNVB heeft geen officiële maatregelen getroffen, maar Promes lijkt persona non grata geworden in de Nederlandse sportwereld. Sponsordeals zijn verdwenen en zijn publieke imago is ernstig beschadigd.
Het publieke debat: sport, moraal en straf
De zaak-Promes heeft ook het debat over topsport en ethiek nieuw leven ingeblazen. Moet een sporter met zware veroordelingen nog op het veld mogen staan? Mag een club zo’n speler aanhouden? En wat zegt dit over de rolmodelfunctie van profsporters?
Er is groeiende roep om regelgeving vanuit FIFA of UEFA, om spelers die veroordeeld zijn voor zware misdrijven tijdelijk of definitief te schorsen. Ook wordt gepleit voor betere screening door clubs en bonden. In het geval van Promes botst sport met moraal – en lijkt de moraal het te verliezen.
Wie is Quincy Promes écht?
Is Promes de getalenteerde straatvoetballer die alles overwon? De Spartak-held die Moskou aan de titel hielp? Of de veroordeelde crimineel die zich onttrekt aan rechtvaardigheid?
Misschien is hij het allemaal. Zijn leven is een mozaïek van successen en misstappen, van glorie en verval. Een tragisch voorbeeld van hoe een sportcarrière ontspoort wanneer grenzen vervagen en verantwoordelijkheid ontbreekt.
De man achter het masker
Quincy Promes zal voor altijd herinnerd worden als een voetballer van uitzonderlijk niveau – maar ook als iemand die zijn talent niet kon loskoppelen van een duistere kant. Zijn prestaties op het veld raken onvermijdelijk verweven met zijn daden buiten het veld.
Zijn verhaal is een waarschuwing: talent is geen vrijbrief, status geen bescherming tegen de wet. En wie succes verkiest boven principes, betaalt uiteindelijk een hoge prijs. Of die prijs voor Promes ooit volledig geïnd zal worden, blijft de vraag.
